| |    , 10.07.2005 
 
 |  | Galeria Szalom zaprasza na wystawę dwóch znakomitych izraelskich artystów
 Menashe Kadishman, Itamar Siani
 otwarcie wystawy 25 czerwca 2005 o godz. 16
 wystawa czynna do 10 lipca 2005 r.
 
  
 Wystawa jest częścią XV Festiwalu Kultury Żydowskiej
 Menashe Kadishman jest uważany za jednego z największych żyjących artystów izraelskich. Urodzony w 1932 roku, pracował przez wiele lat jako pasterz owiec w kibucu jednakże porzucił sielankowe łąki na rzecz pracowni artystycznej. Rozpoczął studia w Izraelu – od 1947 do 1950 studiował rzeźbę u Moshe Sternschussa w Avni Institute w Tel Awiwie a w roku 1954 u rzeźbiarza Rudi Lehmanna w Jerozolimie. W roku 1959 wyjechał do Londynu gdzie studiował do roku 1962 w St. Martins School of Art. oraz w Slade School.
 Kibucnik oraz były pasterz owiec, Kadishman bardzo często odwołuje się w swoich pracach do tematów rolniczych. Owce w szczególności przeplatają się przez jego całą pracę. Jak zauważył historyk sztuki Schwarz „...owce nie są tylko częścią natury, ale pomagają wyjawić głębokie poziomy egzystencjalizmu. Są lustrem pamięci scalającym człowieka i naturę, substancję organiczną i przemysłową, rzeźbę oraz malarstwo”.
 Laureat Nagrody Izraela, jego prace znajdują się w kolekcjach muzealnych i prywatnych na całym świecie
 
 
 
 Itamar Siani urodził się w Sanie, stolicy Jemenu, w 1941 roku. W 1949 roku wyemigrował do Izraela. Studiował na uniwersytecie w Londynie (Goldsmiths' College of Art), a także u tak znanych artystów, jak Marcel Janco, Moshe Mokadi, Zvi Meirovitz, Yaacov Agam, prof. Josef Schwarzman. Prace wystawiane były w Izraelu (Tel Awiw, Jerozolima), Wielkiej Brytanii (Londyn), Hiszpanii.
 
 „(...)Ze starych ruin Jaffy, które służyły mu jako dom i studio na początku jego kariery, przeszedł on wielką drogę zostając jednym z najwspanialszych artystów izraelskich. W początkach kariery w połowie lat sześćdziesiątych w wieku 20 lat nie był pewny, którą z trzech form artystycznych wybrać do wyrażania samego siebie. 3 Muzy wołały go. Będąc ciągle uczniem w wiosce młodzieżowej próbował swojej ręki w rysowaniu ołówkiem i w malowaniu olejem. Będąc w armii występował na scenie jako aktor i piosenkarz w grupie artystycznej ""Armoured Corps". A kiedy okazało się, że ma  talent tancerza, został przydzielony do popularnego teatru tańca "Inbal Yemenite".
 Jednak, ku zadowoleniu jego najbliższych przyjaciół, malowanie wzięło górę. Rzeczywiście, będąc w grupie "Armoured Corps", większość wolnego czasu poświęcał szkicowaniu, akwareli, gwaszowi i olejowi. Z pomocą swoich oficerów otrzymał duże studio w opuszczonym domu w Jaffie, niedaleko koszar. W tym opuszczonym starym miejscu, które otrzymał tymczasowo, malował obrazy do swojej pierwszej wystawy.
 Zacisze domowe, spacery wąskimi alejami Jaffy pomogły mu ogromnie w zwróceniu uwagi na specyficzną atmosferę tego mieszanego żydowsko - arabskiego miasta i jego ludzi. Z racji swojej wyobraźni Itamar stworzył szeroką gamę kompozycji i wyróżniający się zakres kolorystyki. Nigdy nie zapomniał swoich korzeni i w żywych kolorach malował obrazy dziewcząt, chłopców, pejzaże. W tych obrazach, jak również w obrazach z Jaffy, jest interesująca mieszanka realizmu i abstrakcji. Jego paleta staje się bardzo kolorystyczna, gwasz staje się lekki prawie jak akwarela, a olej jasny i czysty(...)”
 Arie Liphshitz fragm. Wstępu do albumu artysty „Itamar”
 
  
 
 
 |  | 
 
 | 
 
 |